Trzeba to w końcu z siebie wyrzucić- uwielbiam rysować bajkowe postacie. Wiem jak to brzmi- 19-latka, która bawi się w rysowanie Myszki Mickey? o.O Ale to wychodzi mi najlepiej i z tego czerpię największą przyjemność. Przygoda z tego typu rysowaniem zaczęła się dla mnie mniej więcej w 5 klasie podstawówki i można powiedzieć, że trwa do dzisiaj, chociaż dawno nie rysowałam już tego typu motywów (brak czasu).

Deszcz to piękne zjawisko. Narzekamy na niego, bo często psuje nam plany. Ale warto zatrzymać się na chwilę i spojrzeć na niego z innej strony. Nie jest taki zły :)



Temat deszczu jeszcze powróci, nie dam Wam tak łatwo od niego odpocząć :D
Do zobaczenia!

Żółty- taki pogodny kolor kojarzący się nam z latem. Nie wiem czy to prawda, że kolory mają wpływ na nasze samopoczucie czy to tylko bajka wciskana nam przez sprzedawców farb...W każdym razie zafascynowało mnie połączenie tej barwy z kontrastującymi kolorami (i nie tylko). Oto i efekty tej fascynacji.




Rozbijam ten temat na 2 lub 3 posty, ponieważ żółtego będzie znacznie, znacznie więcej!
Informuję: przez najbliższy czas będą się pojawiać dalej posty zaplanowane.
Trzymajcie się i miłego dnia! ;)

Oto i nawiązanie do ostatniej notki. Napisałam, że serwetnik kojarzy mi się z latami 50, więc postanowiłam narysować coś związanego z tym okresem. Dlatego prezentuję Wam pin-up girl! Rysowana na szybko, bez większej uwagi, ot taki mój powrót do rysunku. Zawsze starałam się, żeby kontury były mocne, bez żadnych odstających kresek itp. a tym razem chciałam pożegnać się z byciem perfekcjonistką i takie są tego efekty.

Przepraszam za jakość 2 zdjęcia, ale musiałam poprawić jasność i kontrast bo inaczej było niewyraźne. I cóż, rysunek trochę na tym ucierpiał... A ostatnie to efekt zabawy w gimpie :) Oczywiście suknia miała być w grochy ale moje lenistwo dało o sobie znać.
Muszę przyznać, że spodobało mi się takie niedbałe rysowanie, tylko że kartka była paskudna. Źle mi się na niej rysowało bo ołówek niedokładnie pokrywał jej powierzchnię.
W dodatku nie wiem co mi odwaliło (wybaczcie tak 'skomplikowane' słownictwo), że połączyłam w tej pracy cienkopis i ołówek. Szok! Nigdy nie preferowałam takiego rysowania a tu proszę proszę!
Koniec przynudzania na dzisiaj. I tak się rozpisałam. Także pozdro! :)

Moja blokada twórcza puszcza. Nie gwałtownie, raczej stopniowo i w wolnym tempie, ale zawsze coś. Chociaż spodziewałam się, że w wakacje przyjdzie twórczy szał, to się przeliczyłam. Rzeczywistość.
W ostatni czwartek zajęłam się decoupagem. Grzecznie usiadłam przy ławie, wyjęłam farby i inne przybory, włączyłam radio i wzięłam się do roboty. I wiecie co? Reklamy radiowe są coraz bardziej irytujące. Człowiek chce posłuchać muzyki a oni tu walą 'okna oknoplast!'. Chociaż nie powiem, rozbawiła mnie ta reklama. Taka głupia, że aż śmieszy. Jak ktoś chce się odmóżdżyć polecam włączyć radio i czekać na reklamy! ;)
Dzisiaj słodki do bólu serwetnik. Serwetka w babeczki kusiła mnie od dłuższego czasu także musiałam ją wykorzystać. Nie popisałam się tutaj kreatywnością bo tło skopiowałam właśnie z serwetki, ale (co mnie bardzo satysfakcjonuje) namalowałam je sama. Nie spodziewałam się, że tyle się z tym zejdzie. A zanim uzyskałam pasujący odcień różu minęły wieki, dosłownie...
Serwetnik kojarzy mi się z latami 50. Wyobrażam go sobie w kawiarni, miejscu spotkań dziewcząt w rozkloszowanych sukienkach w grochy.
To tylko moje odczucie? :)
Jest to prawdopodobnie mój ostatni post przed wyjazdem, także od soboty nie będę komentować na Waszych blogach. Ale na czas wyjazdu posty mam przygotowane :)

Dzisiaj Dzień Dziecka a ja prawie zapomniałam! A przecież to wciąż Nasz dzień ;) Cóż, ja jestem już trochę stara, ale bez przesady. Uważam, że w każdym z Nas zawsze jest cząstka dziecka.
Dlatego ten post będzie po części z tym dniem związany. Bo dziś trochę o dzieciństwie :)
A dokładniej o moich ulubionych książkach z tamtego okresu. Tak na marginesie, dzięki nim chciałam zostać wtedy pisarką/poetką, chciałam pisać dla dzieci. Pamiętam nawet swoje pierwsze opowiadanie...
Ale wracając do tematu, jedną z moich ulubionych książek była Pchła Szachrajka Jana Brzechwy. Do tej pory ją lubię :) A jaka byłam zadowolona jak udało mi się ją przeczytać w jeden dzień! Wiecie, to był wyczyn. A kilka początkowych wersów cały czas znam na pamięć. Sentyment :)
Drugą książką, którą bardzo lubiłam wtedy czytać było Idzie niebo ciemną nocą Ewy Szelburg-Zarembiny. Jestem pewna, że każdy z Was zna chociaż jeden wiersz z tego tomiku, nawet możecie nie być tego świadomi. W każdym razie lubię czasem wrócić do tych książek, przeczytać kilka wersów, pooglądać... A wspomnienia odżywają :)



Rozpisałam się, ale już kończę. Życzę Wam wszystkim udanego Dnia Dziecka! :)
A jakie były Wasze ulubione książki z dzieciństwa? :)